De jaren zestig
De taalverschillen tussen Vlamingen en Walen enerzijds en de economische onevenwichtigheid tussen het zuiden en het noorden van het land anderzijds hebben de politieke ontwikkeling van België vanaf de jaren '60 bevorderd. De scheiding werd op verschillende niveaus zichtbaar:
- het administratieve niveau: de nieuwe taalwetgeving van 1962-1963 verdeelde het land in vier taalgebieden;
- intellectueel: de Franstalige faculteiten werden na Vlaamse studentenprotesten uit de oude Vlaamse universiteitsstad Leuven verbannen;
- de media: de publieke omroep - en dus het Belgische medialandschap - splitste zich op in een Franstalig en een Vlaams deel;
- op politiek vlak: de voormalige nationale partijen werden opgedeeld in onafhankelijke Franstalige en Vlaamse partijen;
- de economie: in 1966 overtrof het Vlaamse bruto nationaal product per hoofd voor het eerst dat van het Waalse Gewest.
Eind jaren zestig werd een fundamentele staatshervorming ingevoerd, waarbij de structuren van de oude Belgische eenheidsstaat werden vervangen door moderne federale structuren. Dit legde de basis voor een pacificatie van het land en een betere co-existentie van de taalgroepen.
Twee soorten federale entiteiten: De Gemeenschappen en de Gewesten 
De federalisering bracht België twee verschillende soorten deelstaten: gemeenschappen en gewesten. Gemeenschappen en gewesten zijn als politieke organen verantwoordelijk voor verschillende aangelegenheden.
Het Belgische model van de deelstaten is complex, voornamelijk omdat het grondgebied van de gemeenschappen en de gewesten niet overeenkomt. De asymmetrische verdeling van het grondgebied is te wijten aan de bijzondere uitdagingen waarmee de Belgische politici worden geconfronteerd bij de omvorming van het land tot een federale staat:
- een oplossing voor de taalkundige en culturele gelijkheidsuitdagingen van Vlaanderen;
- een oplossing voor het streven naar economische en politieke autonomie van Wallonië;
- een uitgewerkt compromis voor de hoofdstad Brussel, dat zowel recht moest doen aan de Franstalige als de Vlaamse bevolking.
De bevoegdheidsverdeling tussen de federale staat, de gemeenschappen en de gewesten is echter veel eenvoudiger dan in andere Europese deelstaten; er zijn nauwelijks concurrerende bevoegdheden.
Theoretisch oefenen de federale staat en de lidstaten elk hun bevoegdheden uit met hun eigen parlementair en gouvernementeel systeem en een onafhankelijke administratieve substructuur.
Het federaliseringsproces in België is voortgezet sinds de eerste staatshervorming van 1968-1971 en is tot op heden niet voltooid.