De Wet tot hervorming der instellingen bevat onder meer de volgende bepalingen over de betrekkingen tussen de gemeenschapsregering en het Parlement:
- Het Parlement verkiest de regering (minimaal drie en maximaal vijf leden, elk geslacht moet in de regering vertegenwoordigd zijn door ten minste één lid).
- De regeringsleden leggen de eed af voor de voorzitter van het Parlement.
- Indien het lid van de regering in het Parlement is verkozen, moet hij zijn parlementair mandaat schorsen voor de duur van zijn mandaat als lid van de regering.
- De regering en haar leden zijn politieke verantwoording verschuldigd aan het Parlement, dat wil zeggen dat zij hun beleid tegenover het Parlement moeten verantwoorden. Daartoe kan het Parlement de aanwezigheid van leden van de regering eisen. Aan de andere kant moet het Parlement aan de leden van de regering het woord geven als deze hierom verzoeken.
- Het Parlement kan te allen tijde een motie van wantrouwen ten aanzien van de regering of tegenover bepaalde ministers aannemen indien deze motie mogelijke opvolgers voorstelt (constructieve motie van wantrouwen).
- De regering kan te allen tijde een motie van vertrouwen indienen bij het Parlement. Als een meerderheid van de parlementsleden tegen de motie van vertrouwen stemt, neemt de regering automatisch ontslag.
- De regering bekrachtigt de decreten en vaardigt de nodige voorschriften uit voor de toepassing ervan; zij mag echter nooit de decreten zelf schorsen of ontheffing verlenen van de uitvoering ervan.
De taken van de overheid
In aangelegenheden die onder de bevoegdheid van de Gemeenschap vallen,
- adviseert de regering over alle ontwerpen van decreet en ordonnantie;
- stelt zij het gebruik van de budgettaire middelen voor;
- formuleert en coördineert zij het beleid van de Gemeenschap;
- voert zij de beslissingen van het Parlement uit.
Parlement - regering
- Het democratische parlementaire systeem van scheiding der machten is een systeem van wederzijdse controle en evenwicht, van "checks and balances".
Noch de regering noch de wetgever kan de globale politieke richtsnoeren van de Gemeenschap vaststellen zonder de deelname van de andere partij.
- In principe kan het overheidsbeleid alleen worden gedefinieerd op basis van parlementaire beslissingen (decreten). Vanuit politiek oogpunt kan de regering alleen echt aan politiek doen als zij door een meerderheid in het Parlement wordt gesteund.
- Omgekeerd is de regering verantwoordelijk voor de uitvoering van de parlementaire beslissingen.